De stad Dendermonde wil beleidsruimte maken. Na een ambitieuze bestuursperiode met een uitzonderlijk hoge inflatie, is het niet abnormaal dat de plannen voor de komende zes jaar worden gematigd. Een gematigd beleid zou beloond kunnen worden, maar dat risico wil de huidige bestuurscoalitie niet nemen.
Nee, er moet beleidsruimte bijkomen, geld dus, geld dat jaarlijks kan worden uitgegeven of gebruikt om leningen af te sluiten voor projecten. Projecten waarvan we welwillend uitgaan dat ze de bevolking ten goede komen.
Daar hebben wij geen enkel probleem mee. Men kan namelijk naar de inkomsten kijken, zijn er genoeg mechanismen om de zwaarste lasten op de sterkste schouders te leggen? Worden hogere overheden voldoende onder druk gezet om de acute problemen van de lokale besturen onder ogen te zien en er ook daadwerkelijk iets aan te doen?
Allemaal roerend mee eens.
Maar als de oplossing wordt gezocht bij de zwakste schouders, slaat ons welwillend begrip om in verontwaardiging en kwaadheid.
En dat is wat in Dendermonde staat te gebeuren. Vier diensten staan in het vizier, vier diensten met elk een eigen verhaal, maar waar telkens ongeveer veertig mensen werken. Vier diensten die het stadsbestuur wil afstoten en dus privatiseren. 166 openbare tewerkstellingsplaatsen, 166 gezinnen wiens toekomst plots een stuk onzekerder is geworden.
We overlopen ze even één voor één.
Het enige openbare kinderdagverblijf in Dendermonde: op een moment dat er een acute nood is aan kinderopvangplaatsen bouwt een lokaal bestuur haar eigen werking af. Dat is niet meer of niet minder dan het ontlopen van je verantwoordelijkheid. De openbare dienst is de grootste garantie op gelijke toegang tot diensten voor de bevolking, arm of rijk.
Dat geldt ook voor de uitbesteding van de poetsdienst aan huis, er is een maatschappelijke nood, die niet geheel wordt gedekt door de initiatieven op de private markt. Dan zet je net in op meer werking, eerder dan minder. Men stelt dat de extra kosten per klant te hoog zijn. Inderdaad een private dienstencheque-onderneming rekent steeds hogere administratieve kosten aan. Maar als OCMW zal je deze kost blijven betalen als de gebruiker dit niet zelf kan. En de gebruikers die wel over voldoende middelen beschikken kunnen een deel van die kosten betalen, ze zullen het toch moeten als de dienst eenmaal is uitbesteed.
Het bestuur stelt dat een bedrijf uit de sociale economie honderden duizenden euro’s minder zou kosten voor de schoonmaak van de gebouwen. Tegelijk stellen ze dat het personeel integraal wordt overgedragen én dat ze gaan proberen om de arbeidsvoorwaarden te behouden. Zelfs in een sprookjesstad als Dendermonde is dat onmogelijk!
Bij de schoonmaak van de stedelijke gebouwen wordt gesteld dat de loonkost te hoog ligt. Ja, bij de openbare dienst krijg je na vele jaren een degelijk loon, maar hebben mensen die instaan voor de schoonmaak daar geen recht op? Is het werkelijk beter voor de stad dat een organisatie deze taak op zich neemt die mensen minder betaalt? Ook die organisatie zal moeten worden betaald en men zal merken dat veel zaken die men extra aan het schoonmaakpersoneel kon vragen, niet zullen worden uitgevoerd of het is met een meerkost.
Tenslotte is er de centrale keuken die maaltijden verzorgt voor de ouderenzorg, de maaltijden aan huis, assistentiewoningen, kinderdagverblijf,… Men wil af van de koude lijn (regeneratiekeuken), tuurlijk meteen akkoord. Maar je kan het kind met het badwater niet buitengooien. Er is infrastructuur, er is opgeleid personeel, gebruik dat dan ten volle in plaats van het hele pakket cadeau te doen aan een partner die ten eeuwigen dage óók zal moeten worden betaald.
Want daar komt het in de drie van de vier gevallen zeker op neer. Een verschuiving van de vaste jaarlijkse kosten naar de variabele jaarlijkse kosten. Het Rekenhof stelde al vast dat verregaande outsourcing de uitgaven van de lokale besturen niet heeft beperkt, ze heeft ze alleen ondoorzichtiger gemaakt.
Het paard van Dendermonde is het noorden kwijt. Het zaagt aan zijn eigen poten. Maar wij gaan er alles aan doen om het op andere gedachten te brengen!
