Verspil nooit een goede crisis om het belang van openbare diensten aan te tonen. De coronacrisis wijzigt de maatschappelijke gewoonten grondig. Ze zorgt voor leed en vraagt veel van ieder van ons. ACOD wil alvast een aantal lessen trekken. Na de coronacrisis moeten we verder aan de slag met de federale en Vlaamse regeringen die van meet af aan kozen voor besparingen in de overheid, de verdere afbouw van het ambtenarenstatuut en de onvoorwaardelijke steun aan privatiseringen en het bedrijfsleven.
Privatiseringen
ACOD verwijst de luide roep om privatiseringen naar de vuilnisemmer. De privé zou efficiënter en goedkopere zijn? Uit deze crisis blijkt dat de grote private spelers, die weinig bijdragen aan de sociale verzieningen in ons land, net gretig gebruik maken van onze sociale voorzieningen. Zij roepen nu om overheidsgeld en doen massaal een beroep op tijdelijke economische werkloosheid. De werknemers worden aan hun lot overgelaten. De flexibele contractanten zijn helemaal de pineut. Het extreem geprivatiseerd gezondheidssysteem in de Verenigde Staten leert ons dat deze benadering niet in staat is om een dergelijke crisis op te vangen en de maatschappij te beschermen.
Besparingen publieke sector
De privésector geniet een overwaardering, even groot als de onderwaardering van de publieke sector. De jarenlange besparingen in de overheidssector en de onderwaardering van de ambtenaren eisen hun tol. De markt biedt geen enkel antwoord op dergelijke crisissen terwijl een goed functionerende overheidsapparaat wel het verschil maakt. Het leert ons dat je niet alle beroepen en diensten kan inschakelen in het winst-denken of uitdrukken in omzetcijfers. En ja, deze beroepen verdienen respect en waardering.
Het toont ons ook het belang van preventie in plaats van de eenzijdige focus op resultaat.
Afbouw ambtenarenstatuut
De voorbije jaren zetten de regeringsleiders sterk in op een flexibilisering van de arbeidsmarkt. Ook de overheid werd hierin meegezogen. Duurzame tewerkstelling werd afgebroken ten voordele van onzekere precaire contracten. Uitzendarbeid, verenigingswerkers, flexwerkers,... zouden voor een grotere slagkracht van de overheid zorgen. Niets is minder waar. Bovendien zijn deze personeelsleden de eerste economische slachtoffers van de crisis.
Wij willen geen gezeur meer horen over het vette overheidsapparaat met een doorgedreven profitariaat. Onze ambtenaren staan heel bewust ten dienste van de samenleving. Kreunend onder de besparingen en de toegenomen werkdruk, bewijzen zij dat ze zelfs bereid zijn om hun gezondheid op het spel te zetten voor onze maatschappij.
Sociale rechtvaardigheid
In het post-coronatijdperk moet de sociale rechtvaardigheid terug centraal staan. Tijdens de volgende onderhandelingen zullen wij blijven hameren op het belang van de sociale voorzieningen, de nefaste gevolgen van het precariaat (klasse van werknemers voor wie arbeidsparticipatie voortdurend onzeker is), de problematiek van de overwaardering van de privésector en de onderwaardering van de publieke dienstverlening, het belang van duurzame tewerkstellingsvormen,...
Dit alles behoort tot de theorie en de strategie. ACOD LRB wil in de eerste plaats luisteren naar de personeelsleden uit de woonzorgcentra en de publieke ziekenhuizen, de kinderopvang, de politiemensen, de medewerkers van de huisvuilophaling, de ambtenaren van het gemeentebestuur, die het land helpen voortdraaien. Zij zijn de mensen op het terrein, die elke dag opnieuw ten dienste staan van ons allemaal, gemotiveerd en plichtsbewust, blootgesteld aan vele gevaren.
Wij moeten heel bescheiden blijven en met het volste respect de inzet waarderen van al deze personeelsleden van de lokale en regionale besturen. Het zijn zij die de motor aan de praat houden en ons behoeden van het stilvallen ervan, wat nefast gevolgen zou hebben.
Welgemeende dankjewel allemaal.