Het front ACV – NSPV en ACOD blijft bestaan en blijft bij zijn eis. Wij willen de minister zien voor we verder onderhandelen!
Op 17 oktober beslisten de 4 vakbonden om alle onderhandelingen en overlegmomenten stop te zetten tot de minister een duidelijk signaal zou geven dat hij wel iets wil doen voor de politie. De vraag was eenvoudig: persoonlijk aan tafel gaan zitten met de vakbonden. Tot nu toe is er echter nog geen enkele reactie op deze vraag gekomen van de minister.
VSOA heeft nu, zonder enig overleg met de andere vakbonden, beslist dat ze zich terugtrekken uit dit gemeenschappelijk front en de onderhandelingen hervatten. Wij betreuren dit ten zeerste. Solidariteit is niet enkel het belangrijkste wapen van de politie maar ook van de vakbonden.
Wie nu beweert dat alles wel in orde komt en tevreden is met ‘wie iets heeft mag het houden en wie er daarna bijkomt, die heeft pech’ begrijpt niet wat solidariteit is. Voor ons is het duidelijk, als vakbond moeten wij het statuut verdedigen, voor iedereen. Voor wie er nu werkt en voor onze toekomstige collega’s.
Wij hebben gevochten voor deze rechten, we betalen er voor elke maand. We laten dit niet zo maar afnemen. Wie nu laat uitschijnen dat het onderhandelen afgelopen is en dat de beloftes van de minister (want het is niet meer dan dat) voldoende zijn om de strijd te staken, die is verkeerd. De strijd moet nog beginnen. De teksten moeten nog voorgelegd worden ter onderhandeling. En ongetwijfeld zullen de acties volgen.
Deze regering wil het statuut zo veel mogelijk ondermijnen, ze wil zo veel mogelijk privatiseren. We moeten daar tegen vechten en als ik zie dat meer dan 20.000 collega’s zich in geen tijd verenigen, dan kan ik niet geloven dat mijn collega’s denken dat het vechten voorbij is.
De periode van nu tot en met de verkiezingen van 26 mei 2019 zal cruciaal zijn. We moeten vechten voor ons statuut en vechten voor een regering die wel gelooft in de openbare diensten. Want dat is de enige manier om deze afbraakwerken te stoppen.